Pazar, Şubat 05, 2012

sen ve kar ve gece

sen kokulu zamanlar sığdırdım
kahverengi bi bavula
giderken yanında götür.
sen dolu her satırı buruşturup
yaktım yalnız bir sobada
ve ben sanılan içimdeki her seni
tutup kolundan attım dışarı
bu gece yalnız uyuyacagim.
pencerede kar ve ay
ve sorular bırakacağım gittiğim her yerde.
gece güne yürüyor
kar yalnız ve ay solgun
perdeleri kapatmalı,
kar uykuya özeniyor.
sahi; bulutlar bu kadar cok karı,
nereden buluyor?
ö.ö

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder