baharlarımız vardı mesela hiç solmayan papatyalardan yapılmış. henüz havada kar tanelerimiz vardı. sırılsıklam ıslanırken istanbulda, gecenin bir yarısı hiç dinmeyen kahkahalarımız vardı. kadıköyde sevilmiş kedilerimiz istiklalde buluşmuş ellerimiz; vapurda rüzgarlarımız boğazda gözyaşımız vardı. hiç susmayacak bir şarkımız, bitmeyecek bir hikayemiz vardı. kaldıramayacağım gidişlerin ve belirsin dönüşlerin vardı. bana uzakları yakın eden o sesin vardı. güneşi soluk mevsimi bahar yapan gülüşlerin. bende ne çok sen vardı. nefes nefes içime dolan ne çok sen! şimdi sen gideceksin. oysa ne çok gidilmemiş yollarımız, yazılmamış yol şarkılarımız var. şimdi sen gideceksin mesela ve yağmurlar duracak şarkılar susacak baharlar solacak istanbul ağlayacak ve ben, ben sensiz. ne sonsuz huzurum vardı dört duvar yüreğinde ne sonsuz sevgim ne sonsuz sen. ne çok sen.
-ö
çok güzel be !
YanıtlaSil