-1.15

Yalnız, saf çocukluk yahut ilk gençlik yıllarını bir arada geçirmiş; farklı dönemlerde aynı romanın aynı satırlarında kendilerini bulmuş iki insanın sırdaşlığı vardı aralarında. İkisi de, geçmişi omuzlarında taşıyan insanlara özgü bir alışkanlıkla bakıyordu hayata. Bu yüzden birbirlerini hiç tanımamalarına rağmen, sanki yılların dostluğuyla bir masada oturuyormuş gibi hissediyorlardı. İki tarafın da canını sıkan uzun gergin sessizlikler yoktu. Suskunluk bir anlaşma yöntemiydi. İkisinin de unutmaya çalıştığı bir adam/kadın vardı ve birbirlerine farkında olmadan onları hatırlatıyorlardı. Aralarındaki tek sorun, genç kadın onunla huzur bulurken, genç adamın henüz "onu" hatırlamaya cesareti olmayışıydı. Zaten sonrasında ne yaşanacaksa bu ayrılıktan dolayı yaşanacaktı. Hikaye denize kıyısı olan ancak iyotu eksik bir şehirde, nisan ayının son pazar gecesi başlıyor.

***