parmaklarımı bir köz gibi yakan düğme. o gece pencerenin önünde bulduğum, unutulmuş düğme. hiç yaşanmamış balkon sohbetlerinden arda kalan, yanıma kalan, cebimde kalan küçük gri düğme. iki şeyi birbirine tutturan, bir yapan, bizi ayıran gri düğme.
Senden nefret ediyordum. Senin bir suçun olduğu için değil, öylesi daha kolay olduğu için... Bize ihanet eden sendin. Mektuplarının mürekkebini yağan yağmur dağıtana kadar. Elime senden sadece bir fotoğraf, bir tutam da saç kalınca anladım. Dizlerimin bağı çözününce anladım ki senin haftada bir baktığım, okudukça kızdığım o satırlar beni ayakta tutuyor. Bunları sana söyleyemem, yüzüm yok. O yüzden unuttuğun bu sayfaya yazıyorum. Seni hep sevdim. Sana hep haksızlık ettim. Bana hissettirdiklerine hiç layık olamadım. Her şey için özür dilerim. Umarım mutlusundur. Umarım hep mutlu olursun.
Bugün Hereke'ye gittim Panco. Sarıldıgın ağaçları hatırlıyor musun? O ağaçlara dokundum. İyi hissettirdi. Çünkü hatırlamak gizli bir ibadet benim için. Seni hatırlamak değil, seninle ilgili en küçük detayları hatırlamak.
Bunu yüzüne karşı söylesem inanmazsın biliyorum. Buraya yazmak o yüzden iyi geliyor. Sen nasıl olsa okumuyorsun. Yalan söylemem için bir sebep yok. Kendi iç hesaplaşmamı kelimelere döküyorum gibi düşünebilirsin Panco. Hatırlar mısın bilmem. Çok fazla rüya görüyorum. Çocukluğumda da böyleydi, şimdi de böyle. Ön dakika kestirsem de böyle, bütün gece deliksiz uyusam da. Seni görmediğim bir gece oldu mu hatırlamıyorum. Bu bir sorun mu, bir hastalık mı dersin? Öyleyse bile umarım iyileşmem.
Hiçbir şey olmamış, hayatıma hiç girmemişsin gibi devam etmem ne kadar mümkün Panco? Ben emekliyordum. Sen bana yürümeyi değil, koşmayı değil, kanat takip uçmayı öğrettin. Şimdiyse kötürüm kaldım. Söyle bana nasıl unuturum?
Sen Ayvalık'tayken evinin anahtarını bırakmıştın bana. Küçük notlar hazırlamıştın, sana bir şey olursa sırayla bulunması için. Çözmemiz için bir bulmaca yani. İlki yatağının başlığının arkasındaydı. Onu bile bulamamıştım. Sonra sen dönünce kendin gösterdin. O hafta hep evinde kalmıştım. İyi hissettiriyordu. Senin dünyanı tanımak gibi. Bana güvendiğini hissediyordum. Bulduğunda annenin yaptığı köfteler vardı donmuş. Hamburger yapmıstık. Sen yokken köftelerin en az yarısını bitirmiştim. Annen güzel köfte yapıyor. Hatırlıyorum.
düğmeleri sevemedim hiç
YanıtlaSilSenden nefret ediyordum. Senin bir suçun olduğu için değil, öylesi daha kolay olduğu için... Bize ihanet eden sendin. Mektuplarının mürekkebini yağan yağmur dağıtana kadar. Elime senden sadece bir fotoğraf, bir tutam da saç kalınca anladım. Dizlerimin bağı çözününce anladım ki senin haftada bir baktığım, okudukça kızdığım o satırlar beni ayakta tutuyor. Bunları sana söyleyemem, yüzüm yok. O yüzden unuttuğun bu sayfaya yazıyorum. Seni hep sevdim. Sana hep haksızlık ettim. Bana hissettirdiklerine hiç layık olamadım. Her şey için özür dilerim. Umarım mutlusundur. Umarım hep mutlu olursun.
YanıtlaSilBugün Hereke'ye gittim Panco. Sarıldıgın ağaçları hatırlıyor musun? O ağaçlara dokundum. İyi hissettirdi. Çünkü hatırlamak gizli bir ibadet benim için. Seni hatırlamak değil, seninle ilgili en küçük detayları hatırlamak.
YanıtlaSilBunu yüzüne karşı söylesem inanmazsın biliyorum. Buraya yazmak o yüzden iyi geliyor. Sen nasıl olsa okumuyorsun. Yalan söylemem için bir sebep yok. Kendi iç hesaplaşmamı kelimelere döküyorum gibi düşünebilirsin Panco. Hatırlar mısın bilmem. Çok fazla rüya görüyorum. Çocukluğumda da böyleydi, şimdi de böyle. Ön dakika kestirsem de böyle, bütün gece deliksiz uyusam da. Seni görmediğim bir gece oldu mu hatırlamıyorum. Bu bir sorun mu, bir hastalık mı dersin? Öyleyse bile umarım iyileşmem.
YanıtlaSilHiçbir şey olmamış, hayatıma hiç girmemişsin gibi devam etmem ne kadar mümkün Panco? Ben emekliyordum. Sen bana yürümeyi değil, koşmayı değil, kanat takip uçmayı öğrettin. Şimdiyse kötürüm kaldım. Söyle bana nasıl unuturum?
YanıtlaSilYiğit-ül emin. Hatırlıyor musun?
YanıtlaSilSen Ayvalık'tayken evinin anahtarını bırakmıştın bana. Küçük notlar hazırlamıştın, sana bir şey olursa sırayla bulunması için. Çözmemiz için bir bulmaca yani. İlki yatağının başlığının arkasındaydı. Onu bile bulamamıştım. Sonra sen dönünce kendin gösterdin. O hafta hep evinde kalmıştım. İyi hissettiriyordu. Senin dünyanı tanımak gibi. Bana güvendiğini hissediyordum. Bulduğunda annenin yaptığı köfteler vardı donmuş. Hamburger yapmıstık. Sen yokken köftelerin en az yarısını bitirmiştim. Annen güzel köfte yapıyor. Hatırlıyorum.
YanıtlaSil