Diyorlar bir yanı dikenli çalı,
Bir yanı saf, pamuk ipliği.
Çok biliyorlar, çok konuşuyorlar
Kırılgan ruhum hiç duymuyorlar.
Öfkeli hırçın dalgalı görüyorlar
Uysal, sessiz, sakin diyorlar.
Bir şaşırıyor bir kızıyor
Ama hep suçlu beni buluyorlar
Henüz küçüğüm, neden görmüyorlar?
Bir yanım kızıl gökler
Bir yanım mavi cehennem
Sanıyorlar ateşler içinde
Bir yudum alevden suyum.
Kimse bilmiyor içimdeki beni,
Çünkü
Tanışıklığımız,
Adımın anlamından öteye
Hiç geçmiyor.
ö.ö.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder