Pazar, Şubat 02, 2014

Ankara şiiri

Benimle şiirden bir şehrin sokağına hapsoldu güzelliğin
Seninle ilk yürüdüğüm sokağın yüzüdür bugün gözün
Artık hiç esmeyen bir rüzgarın yağmuru değilsin
Kirpiğime yağan huzur oldu şimdi kokun
Şehrinin kapısını çalacağım, yüreğine al ellerimi
Dışarısı ayaz, soğuk.
Ankara yine sert, yorgun
Yıldızlar ve ağaçlar
Şimdi sanki hiç doğmayacak bir günün gecesisin
Sen bildiğim en uzun sokaklarca güzel adam
Dilimde bitmeyen en uzun şiirim
Ciğerime dolan en dolu nefesimsin

ö.ö. 

Ankara'ya bir şiir borcum vardı, ödenmiş kabul et Ankara bu gece koynunda uyuyacağım

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder