Yılın herhangi, sıradan bir günü. Herkes, her gün yaptığı şeyleri yaparken mesela. Melis sakız çiğnerken, Aslı kitap okurken, Jon işe giderken ve Sofi mektup yazarken, süpermen dünyayı kurtarırken mesela. -bu sırada ben uyuyor olurum büyük ihtimalle- Bir şey olsa. Ufacık bir şey. Dünya boşlukta dolanmaktan sıkılsa, Melisin sakızının şekeri bitse, Aslı kitabında basım hatası olduğunu fark etse, Jon tatike çıkmaya karar verse ve Sofia mektubunu buruşturup çöpe atsa. Süpermen de dünyayı kurtarmaktan vazgeçebilir pekala. -Ki ben hala uyuyor olurum.- Yeryüzündeki tüm canlılar hafızalarını yitirse. Kimse beni tanımasa, kimse adımı bilmese. Bir boşluk olsam evrenin içinde, belki bir ceviz kabuğu? Tüm kurallar ve yargılar yıkılsa ve hayatımda ilk kez sadece bir kez, bir an olsun düşünmeden nefes alsam. Sonun düsünmeden atlasam, boşluğa. Kimse bilmese adımı. Kimse birleştirmese sıfatlarla adımı... Tek, yalnız bir anlığına...
ö.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder