Kasım

Eylül, hafif hüzünlü bir şarkı gibi
Sokaklarda toz ve sarı.
Sarının en güzeli
Yollar sarı
Gökyüzü ve bacalar sarı
Kediler ve paspas
Hatta sigaranın dumanı bile sarı
Eylül, yavaş yavaş ölen bir adamın
Çektiği nefes gibi
Biraz son, biraz huzur.

Ekim, gökyüzünden yağan
Sarı yapraklar gibi
Bir yağmur bir sel
Her yer kavuniçi,
Her yer çocukluğum.
Gözlerin ve arnavut kaldırımlar
Birer nehir, kavuniçinden.
Eylül geçmişi anmak gibi
Yavaş, hüzünlü ve yaşlı

Kasım bir son.
Son nefesini veren
O hasta adam gibi
Yalnız ve çekingen.
Kasım gözlerin gibi, soğuk ve ıssız.

Kasımda ölmeli insan
Bir kasım sabahı
Ya da ikindi vakti.
Kasımda gömülmeli insan
Üzerine sonbahardan
Yapraklar düşerken
Kavuniçi ölmeli insan
Kucak kucak.
Çocukluk yağarken
Kavuniçi rengi
Kapalı gözlerinden
Bir veda gibi.

ö.ö.