An

An gelir ki, her kaçışında,
Dile getiremediğin her özleminde
Saklanmış her kuytu, korkunda
Ne kadar haklı olduğunu fark edersin.
Ama gerçek öyle ağır gelir ki
Bir tokat, bir yumru gibi
Gözbebeğine, nefesine
Yüreğine çarpar.
Kanatır.
Hiç beklemediğin bir anda
Sen kendini en hazır hissettiğin anda.
Aslında sen hiç hazır olmamışsındır
Ya da bilmem
Belki hazır olmuşsundur da
Acı dalga geçiyordur seninle ne bileyim.
Yine de korkma
Alışacaksın, kim ölmüş ki
Söylüyor, ölüm var diye.
Bilmez misin, mezarlıklar hep suskun.
Korkular, kaçışlar hep doğrun.
ö.ö.